Buradasınız
Pandemi döneminde en çok dinlediğim podcastlerden biriydi Ferhan Şensoy'un soru- cevap podcasti.
Yaş almıştı; aklı bu kadar hızlı çalışan üretmeyi seven bir filozof sanatkar , pandemide ne yapar? diye merakla dinliyordum..
O sosyal medyadan gelen, kendiyle illgili soruları yanıtlıyordu...
"Bundan sonra ne yapmayı düşünüyorsunuz?" diye sormuştu genç bir hayranı.
"Yazacaklarımı yazabilecek kadar yaşamayı istiyorum" demişti. "O yüzden her akşam,sabaha kadar oturup yazıyorum!..."
O yayını dinledikten sonra -neden bilmiyorum!- yazacaklarım ve yapacaklarım için vakit olup olmaması sanki o'nun yaşayıp yaşamaması ile bağlantılıydı
Kerteriz* noktamdi benim....Sanki o yaşıyorsa hala yapılacak herşey için vakit vardı!...
31 Ağustos sabahı vefat haberini aldık. Zaman herkesin kendi algısına göre yaşadığı bir biçimse eğer, benim zamanım da kırılma oldu...
Yarın yoktu hiç olmamıştı. Biz kendi kendimize olduğunu var sayıyorduk!..
Sadece sonsuz bir şimdi vardı.
Şimdi'de kayıt ediyorduk hayallerimizi, sözlerimize... Şimdi'deydi yaptıklarımıza yapacaklarımızı bağlayan köprünün ayakları...
Durdurup bizi kendimizi görmeye zorlayan da , vakit geldiğinde zamanın limanından yarınlara doğru yol almaya zorlayacak olan da, hepsi.... herşey...
Ve sonsuz bir şimdi de severek yaşanacaktı;,bize hayatı, kendi renklerine boyayarak anlatanlar....
Verdiği ilhama, yaratma cesaretine, ayakta durma azmine, Ferhan Şensoy'a, sonsuz sevgi ve şükranla
*Kerteriz:, herhangi bir cismin yönü ile esas alınan yön arasındaki açı. Denizcilik terimi/Vikipedi